Yunus Əmrə - Dost elindən ölür isəm, hiç gümansuz geri gələm

Yunus Əmrə - Dost elindən ölür isəm, hiç gümansuz geri gələm

  
Dost elindən ölür isəm, hiç gümansuz geri gələm, 
Qənimət görün bu dəmi, can şükrane veri gələm.

Canın diriğ tutan kişi dost qatından ıraq düşər,
Fəda qılam yüz bin cam ıraqlıqdan bəri gələm.

Cərcisləyin ol dost bəni yetmiş gəz öldürür isə,
Bin (gəz) dəxi ölür isəm yüz bin gəz İləri gələm.

Yüz bin gəz toğam oyağam, dost bürcinde cövlan qılam, 
Həm bunda olam, həm anda, bunda anda van gələm.

Yavı qtlmdum ne çarə, yürünəm dün-gün avare,
Soranlara cevab budur, istəyüben son gələm.

Bin yıl topraqda yatursam bən qomayam “enəl-həq”i,
Nə veqt gərək olur isə eşq nəfəsin un gələm.

inanmayan, gəl sinümə, dost adını ayıt qığır,
Kəfən tonın parə qılub toprağumdan tun gələm.

Bundan böyle nolasım dəgmə əql şərh etməyə,
Yunus aydur, aşiqlərə dost xəbərin veri gələm.