Yunus Əmrə - Kimə kim dost gərək isə aydayın nə qılasını

Yunus Əmrə - Kimə kim dost gərək isə aydayın nə qılasını

Kimə kim dost gərək isə aydayın nə qılası ru,
Tərk eyləyə kəndozini, hiç anmaya nolasını.

Rəsmidüriir aşiqlərim dost yolında qurban olmaq, 
Minnət dutar cümlə aşiq canım eşq alasını.

Hər kim aşiq olmadısa qurtulmadı məkr elindən, 
eşq ayırur dünya axret bəlasını.

Layiq dəgüldür degmə can dost yolma xərc olmağa, 
Ümid dutar cümlə aşiq dosta qurban olasını.

Dostdan yana gedən kişi kəndözindən keçmək gerek, 
Dost yəğmalar can şərini, alub könül qəl5əsini.

Dost yolma giiniləne gerü dönmək olmayısar, 
Bilməmisin bu qamusı sendən gerü qalasını.

Surət gözi nə görisər, dost məclisi qandadur(ur),
Can qulağıdur eşidən bu aşiqlər naləsini.

Bu dünyəde dostdan artuq Yunus nəsnəyi sevmədi, 
Bilməzmisin qeyrətsüze dostü düşmən güləsini?!