Yunus Əmrə - Sən bu cəhan miilkini Qafdan Qafa dutdun tut

Yunus Əmrə - Sən bu cəhan miilkini Qafdan Qafa dutdun tut

Sən bu cəhan miilkini Qafdan Qafa dutdun tut, 
Ya bu aləm mahnı oynayuban utdun tut.

Süleymanın təxtinə şad olup oturdun, bil, 
Divə, pəriyə düpdüz hökmləri etdün tut.

Fir’ovnun xəzinəsin Nuşinrəvan gənciylə 
Qarun malına qatub sən maluna qatdun tut.

Bu dünya bir loqmadur, ağzunda çeynənmiş bil, 
Çeynenmişe nə yudmaq, ha sən anı yutdun tut.

ömrün sənün oq bigi yay içində toptolu,
Tolmış oqa nə turmaq, ha sen anı atdun tut.

Hər bir nəfəs kim gəlür, kəsədən ömr əksilür, 
Çün kəsə ortalandı, sen anı dükətdün tut.

Çün dənizə ğərq oldun, boğazuna gəldi su,
Dəli bigi talbınma, ey biçarə, batdun tut.

Yüz yıllar xoşlığ ile ömrün olursa, Yunus,
Son ucı bir nəfəsdür, keç, andan da ötdün tut.